"เวิ้งนาครเขษม" กับร้านที่หามานาน
“เวิ้งนาครเขษม กับร้านที่หามานาน” (บ่นยาวหน่อย แก่แล้ว รำลึกความหลัง) ผ่านทุกครั้ง ใจหายทุกครั้ง ตั้งคำถามทุกครั้ง ปิดไปตั้งแต่ ช่วงกำลังจะขึ้นปี 1 มั้ง ก็ประมาณ 5-6 ปีมาแล้ว ปิดไปยังไง ตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม คำถามคือ ละจะให้ร้านเขาย้ายออกทำไม? (อันนี้ไม่ได้เข้าใจกลไกการทำงานนะ พวกไล่ที่ ทุบสร้างใหม่ใช้เวลากี่ปีไรงี้ มองในมุมเด็กธรรมดา) ร้านอะไรต่างๆก็กระจายไปตามที่ต่างๆ ตอนมาครั้งแรกรู้สึกจะม.2-3 แล้ว ตั้งแต่ไปขึ้นสาย 8 ที่อนุมาลงคลองถม ขึ้น 33 แถวบ้านมาลงสนามหลวงและนั่งตุ๊กๆ ต่อมาถึงเวิ้ง เมื่อก่อนการเดินทางลำบากยังไง ปัจจุบันก็ยังเป็นแบบนั้น รถเมล์ร้อนๆ ขากลับนั่งรถแอร์ได้ก็โชคดีไป มาครั้งแรกคือ “ไม่รู้” อะไรเลย คือก่อนหน้าเคยมาแต่สะพานเหล็กกับญาติ (ปัจจุบันเป็นคลองโอ่งอาง) ไปดูของเล่น เกม จนมารู้ทีหลังว่าเวิ้งมันอยู่ข้างๆ ก็เลยเข้าไปดู รูปเมื่อตอนไปเวิ้งตอนปี 2555 (ม.3) ตอนนั้นรู้จักแค่ไม้กลองมาร์ชชิ่ง (คอนเสิร์ตไม่รู้จัก) รู้จักแค่ 2 ยี่ห้อจากไม้กลองที่เบิกของวงมาใช้ ได้แก่ DC1 DC2 ของ promark และรุ่นอะไรไม่รู้ของ Vic Firth ซึ่งทุกวันนี้ก็ยังไม่รู้ว่ารุ่นอะไร มีไม้จากติวเตอร์...
